Ode to Nature

Not to compare to any art

She serves you blindly with all her heart

Gracious beauty she implies

Monstrous beasts and butterflies

Yet when touched to herself she keeps 

And punishes cruelly when man's asleep

In this miracle pure and bare

All I can do is dream and stare

Blikopener

Het is weer zo ver. Het jaarlijkse blik met Leuke Mannen is weer opengetrokken. De hele winter geen spannende man te bekennen en dan opeens....overal! Elke dag, op elke straathoek, in de kroeg, in de supermarkt, overal waar ik kom zwermt het van de Leuke Mannen. Je weet nooit precies wanneer het zal gebeuren, net zoals vroeger op school niet werd afgesproken "vanaf 1 maart neemt iedereen zijn knikkers weer mee, goed?". Nee, het was opeens knikkerseizoen. Dat was gewoon zo. Op dezelfde manier komen er elk jaar vanuit het niets opeens busladingen Leuke Mannen uit hoeken en gaten. Van het ene op het andere moment zijn ze er gewoon. Deuren gaan piepend en krakend open. Ze schudden het stof van hun schouders, wrijven de winterslaap uit hun ogen en kijken je aan met zo'n gretige blik van "zo, kom jij maar eens even hier". Hoei! De hele voorjaarscollectie Leuke Mannen 2009 trekt al sinds een paar weken aan mij voorbij. En wat zijn ze leuk! Lang of oud of donker of stevig of jong of stil of dun of grappig of blond of .... Sjongejongejonge. Ik word er helemaal hot and bothered van.

Leuke keuken

Dat is nou het het fijne van jarig zijn. Je zegt dat je geen kadootjes wilt, en dan krijg je ofwel geld voor een nieuwe oven, of toch een kadootje van Zus die echt iets leuks had gevonden en het niet kon laten.

Kinderen willen graag op muren tekenen. Ik wil dat nog steeds en alhoewel de muren in mijn huis nu van mij zijn en ik het dus gewoon zou mogen doen van mijzelf, is dit een heel volwassen alternatief. Hippe keukenstickers. Nog een heel gedoe hoor. Eerst een ontwerp op tafel uitleggen, acht keer veranderen en dan nog zeven keer draaien en omwisselen. Dan het spannende moment van het plakken. Als dat maar niet scheef gaat! Ik heb nu een vreselijk lamme hand van het wrijven maar dan heb je ook wat. Dank Zus!



En met dat lekkere cd-tje van Lily Allen erbij is het zo klaar. Dank Bart!

Een Gronings voorgerecht met drie B's

Kibbesoeb

Fabulosity

Zo één keer in de zoveel tijd moet een vrouw een nieuwe jurk kopen. Dat is een basisbehoefte. Dat is nodig. En de vrouw weet instinctief wanneer dat is. Ik dacht gisteren: "ik moet een nieuwe jurk". Morgen is het namelijk lente. En vier ik mijn verjaardagsfeestje. Dringende redenen om een nieuwe jurk te kopen. En niet zo maar één. Nee, hij moet fabulous zijn. Als een vrouw jarig is moet ze fabulous zijn. Met een mooie jurk en lippestift.

Vind maar eens zo'n jurk. Op een vrijdagmiddag in de stad. Zul je zien dat als je er naar zoekt, dat je em dan juist niet vindt. Omgekeerde serendipiteit, zeg maar. Dus ik naar de stad en vooral niet zoeken. Gewoon een beetje nonchalant kijken. Vooral in winkels waar ik normaal nooit kom. Om dan achteloos die ene winkel binnen te lopen waar ik hoge verwachtingen van had. En ja hoor! Daar wastie dan. Is hij niet fabulissimo?

Hellingproef in z'n achteruit

Ik durf het niet. Visioenen van Italië, een paar jaar geleden. Kippevel in mijn nek. Koppeling langzaam op laten komen. Nee. Ik durf het niet. Toen dat boompje, nu die andere auto. Recht voor me. Heel dichtbij. Te dichtbij. En de auto wil vooruit. De auto van vriendin C.

Met de handrem dan. Voorzichtig gas geven. Nee. Ik durf het niet. Die verwrongen motorkap. Niet weer. Ik wacht wel tot hij of zij van die auto komt en wegrijdt. Dan heb ik de ruimte.

Dat geeft toch niks? Toegeven dat je het niet durft? Ik heb geen haast. Ik wacht wel.

Wat is het warm. Uitstappen. Jas uit. Straks zijn ze helemaal geen boodschappen doen en kan ik wachten tot ik een ons weeg. Of tot ik het durf. Ik ga wachten tot ze komen of tot ik het durf.

Nog één keertje. Voorzichtig. Handrem aan. Koppeling langzaam op laten komen. Voorzichtig gas geven. En ja! Daar ga ik netjes achteruit het parkeervak uit. Zie je wel. Ik durf het wel.

Het gore lef

leuk hoor.
lente.
vogels.
schijtbeesten.
op mn nieuwe ramen.

Hangmeisje

Er is een meisje dat hangt op mijn werk. Volgens mij werkt ze hier niet, maar elke dag gaat ze op bezoek bij de jongens van hiernaast om te kletsen. Over van alles. Over niks. Aan mij de eer om dat allemaal te mogen aanhoren. Alles aan haar staat harder dan normaal. Ze praat net iets harder dan de rest van de collega's om mij heen, haar telefoon gaat harder af en als ze opneemt kan ik zelfs de spreker aan de andere kant horen. Ondertussen bevindt zij zich in een kamer schuin tegenover de mijne. Toegegeven, de deuren staan open, maar er zit wel een gang tussen. Toch knap.

Ik heb mijn deur dicht gedaan. Dan hoor ik tenminste de spreker aan de andere kant van haar telefoon niet meer.

Frühling in Berlin

Weekendje Berlijn

Water......

Nog vier!

Hak - Bil! Hak - Bil!

vijf, zes, zeven, acht - Grapevine!

Eèèn Sidestep.

Nog acht!

Nog vier!

Vier, drie, twee Mambo cha cha cha!

Hak - Bil! Hak - Bil!

Nog acht!

Nog vier!

Eèèn de Pony achteruit.

Nog één setje.

(verstand op nul. linksom. rechtsom. arm omhoog. draaien. elastiek om je benen. gewichtjes. buikspieren. ik voel me nu een beetje slapjes. even douchen. en volgende week ga ik weer)

Uitvlucht # 8

Is dat wel goed? Sporten bij volle maan?

Fase 2

Dank je Mika, voor je liedje. Daar heb ik het lang op vol gehouden. Maar nu is het toch echt tijd voor fase 2 van het gezondheidsoffensief. Fase 1 was stoppen met roken en dat is gelukt. Al sinds 24 november geen sigaret meer gerookt. En dat viel reuze mee. Nu de volgende stap.
Ja, en ik weet dat ik een tof wijf ben en een leuk fris koppie heb en dat het in het leven uiteindelijk niet om uiterlijk gaat, maar achter die brede grijns en die grote bek ben ik gewoon, ja zeg het nou maar, gewoon te zwaar. En daar heb ik last van. En als je ergens last van hebt moet je er iets aan doen. Zeg ik zelf altijd.

Eerst komen de onrealistische plannen:
- alleen maar rauwkost en fruit eten en water drinken
- drie keer per week sporten
- elke dag buikspieroefeningen doen

Dan de uitvluchten:
- ik heb last van mijn rug, ik kan nog even niet sporten
- ik ben bijna jarig
- ik eet nog even deze koekjes op en vanaf dan koop ik ze gewoon niet meer
- er zijn geen leuke lessen op handige tijden in de sportschool
- ik lig al in bed, te laat om buikspieroefeningen te doen
- ik heb er eigenlijk toch geen last van, echt het valt wel mee
- de spiegel maakt me dik

Dat schiet niet op.
One thing at a time. Oftewel. Ik leg hierbij vast dat ik woensdag ga sporten. Watch me. Wie weet valt dit ook reuze mee.

Schik met bloemen

Nat in de zak

Hoe kan het dat een vuilniszak die je net van de rol haalt, nat is aan de binnenkant?

En nu hou ik er over op

All you need is Love

Ik weet niet op welk moment het precies gebeurde, maar ergens veranderde vandaag van de slechtste dag van de week in de beste dag van de week. Wat eerst prutswerk leek waren daarna strakke goed geplaatste kozijnen, ik snapte opeens wel hoe mijn nieuwe telefoon werkt, de kozijnenman belde op om door te geven dat hij het morgen komt afmaken terwijl hij daarvoor nog een oncommunicatieve hork was. Vanmorgen was ik nog een emotioneel wrak, nu voel ik alleen maar heel veel liefde. Voor mijn lieve pappa en mamma en zus. En voor mijn lieve vriendinnetjes. Omdat ze naar me luisteren, er voor me zijn, me een knuffel geven en raad. Thee voor me zetten en me steunen.

Niet voor de kozijnenman hoor, dat gaat me toch net te ver.