maandag 29 juni 2009

woensdag 24 juni 2009

Voor de wind

Mensen, wat heb ik toch een mooi leven. Alles gaat voorspoedig. Ik ben gezond, woon fijn, heb een leuke baan en heb onlangs een ontzettend lieve man in mijn leven gekregen. Kortom, de kosmos is mij goed gezind.
Dat uit zich in kleine dingetjes waar ik nog blijer van word dan ik al was.

Ik heb deze week vrij genomen en ben blijkbaar zo vrij dat ik vandaag al de hele dag denk dat het vrijdag is. Morgen ga ik alleen maar werken omdat we 's middags op een uitje gaan dat ik zelf heb georganiseerd. Niet vervelend. (Morgen toch? Niet vandaag al, toch? Kijk, dat bedoel ik)

Ik fiets naar het afvalscheidingsstation om mijn plastic afval te brengen (van een beter milieu word ik ook blij) en kom onderweg mijn vroegere buurvrouw tegen. "Bakkie?", vraagt ze. Zo zit ik vervolgens heerlijk op een bankje voor haar huis met haar zoontje op schoot koffie te drinken.

Ik check toch even mijn werk e-mail met het enorme gevaar daar heel chagerijnig van te worden. Lees ik in een mail dat het probleem dat er gisteren nog was inmiddels spontaan is opgelost. Hoera! Nu kan ik me nog meer ontspannen.

De moeder van de ontzettend lieve man heeft via via toch kaartjes weten te bemachtigen voor hem en voor mij voor de opera waar ik heel graag heen wilde maar die dinsdag volledig uitverkocht (b)leek.

En dan is het ook nog eens heel mooi weer en zit ik heerlijk een oud Thea Beckman-boek te lezen en dan gaan we komend weekend ook nog eens zeilen.
Kweenie hoor, maar als ik dan vervolgens de doos met knäckerbrøt open op de grond laat vallen kan me dat niks schelen en heb ik het niet eens meteen opgeruimd. Ik ga weer lekker verder lezen.....

woensdag 17 juni 2009

zondag 14 juni 2009

Hoe bang is een Chinees?

Vriendin Ez in China kan mijn blog niet lezen. Het is gecensureerd. Nu vraag ik je! Wat valt er bij mij te censureren? Schokkende plaatjes van meikevers en zonsondergangen? Verslagen van hoe ik mijn vuilnis buiten zet of hoe ik mij voel met mijn nieuwe liefde? Ik dacht het niet. Mag mijn vriendin die zo ver weg woont ook gewoon lezen wat ik in mijn weekend heb gedaan? Heus geen drugs of protesten of anti-communistische posters geplakt hoor. Blijkbaar is het feit dat mijn blog de wereld in wordt gezonden vanuit het Vrije Westen riskant genoeg voor de Chinese regering en censureren ze het uit voorzorg. Er zal maar eens iets in staan wat schadelijk is voor de Republiek. Free Tibet ofzo. Of Hup Dalai Lama! Mag Made in Taiwan ook niet? Hè gut, nu staat het er al. Sorry Ez. Pas als je in augustus naar Italië verhuisd bent kun je weer meelezen en mee(be)leven met mij. Of is Berlusconi ook bang voor Maz? Toegegeven, de titel van mijn blog is vrij intimiderend. Nou vooruit. Meneer Wen, meneer Berlusconi, ik ben niet echt da mazter of da web hoor.

donderdag 11 juni 2009

To regenpak or not to regenpak

That is the question. Het immer wederkerende dilemma als je uit het raam kijkt en ziet dat het regent en je ergens heen moet op de fiets.

Terugregen is geen probleem. Dan ben je toch onderweg naar huis en kun je daar fijn droge kleren aantrekken. Dat is zelfs een beetje lekker. Hoe harder hoe beter! Het heeft iets bohémiens, iets vrijs. Dat je zonder bescherming in de stromende regen fietst. Liefst zingend. En op blote voeten. En met bloemen in je haar...... Goed..

Heenregen. Daar gaat het over. Wie wil er druipend aankomen op het werk? De hele dag in zo'n jeukende klamme broek die je op de wc nauwelijks van je benen afgepeld krijgt. Je haar in strengen plat op je hoofd waar alle gel of shaper, laat staan alle shape uitgespoeld is. Soppige schoenen waar bij elke stap een slurpend geluid uitkomt en het eerste uur zelfs een straaltje water. Dat wil toch niemand.
Met de bus is geen optie, want ik vind bovenstaande minder erg dan in een bus vol vochtige dampende vreemde mensen zitten. In juni. No thanks.
Maar een regenpak. Tsja. In de eerste plaats ziet het er natuurlijk niet uit. Maar goed, daar kunnen we ons wel overheen zetten. Daarnaast hebben regenpakken de neiging om van binnen vocht te verzamelen in de vorm van zweet doordat het pak niet alleen water- maar ook luchtdicht is. Er staat wel op dat het ademt, maar dat heb ik nog nooit mogen meemaken. Kom je alsnog klam en dampend aan op je werk.
Bovendien zijn capuchons levensgevaarlijk. Als ik linksaf wil slaan en omkijk, zie ik alleen de binnenkant van mijn capuchon. Daar zie ik toch echt niet of er iets aankomt. Kijkgaatjes maken helpt ook niet, omdat daar dan weer regen doorheen komt. Zucht.

De enige oplossing voor heenregen is blijven. Gewoon niet gaan. Dat snappen ze heus wel.

maandag 8 juni 2009

Zo voelt Maz zich de laatste tijd


(Interview met componist Louis Andriessen - Volkskrant Magazine 060609)

vrijdag 5 juni 2009

Afblijven!!

Vandaag ben ik het slachtoffer geworden van een criminele daad. Laten we het beestje maar gewoon bij zijn naam noemen. Toen ik wilde pinnen bij de supermarkt bleek mijn pas te zijn geblokkeerd. Of ik contact op wilde nemen met de organisatie, zei de kassière. Ik dacht eerst dat het een grapje was, maar later stond ik toch echt met een rood hoofd alsnog met cash (gelukkig had ik nog) te betalen. Ik belde de bank en racete even later twintig minuten voor sluitingstijd naar de hoofdvestiging in mijn stad. En ja, inderdaad, mijn pasje bleek te zijn 'geskimmed' .
"Skimmen (ook: skimming) is het op onrechtmatige wijze bemachtigen en kopiëren van pinpas- of creditcardgegevens. Het is een vorm van betaalpasfraude, waarbij criminelen de magneetstrip van een pas kopiëren en de pincode bemachtigen op het moment dat er een betaaltransactie wordt verricht. Vervolgens maken de fraudeurs een kopie van de pas, samen met de pincode kunnen ze geld opnemen en betalen in binnen- en buitenland."
Criminelen! Fraude! Hoort u dat?! Criminelen zijn nu van de televisie en uit de film ook mijn leven binnengedrongen. Schande! Hoe halen ze het in hun hoofd! Zoiets overkomt mij toch niet? Zijn ze nu helemaal belatafeld. Mijn bankpas! Van mij! Mijn geld! Zoek zelf een baan! En wat een moeite ze doen om pasjes te skimmen. Ze schijnen soms hele panelen van een pinautomaat na te maken. Dan zal het dus ook wel wat opleveren, dunkt me.
Bij de bank waren ze heel lief. Ze hadden de hele dag al een enorme toeloop van slachtoffers van skimming. Of ik ook in Rotterdam was geweest. Nee zeg, ik kijk wel uit. Dat is erom vragen. Het was gewoon hier bij mij in de buurt.
Ik krijg volgende week een nieuw pasje (tip: neem een nieuwe pincode) en ik mocht aan de balie geld opnemen. Fijne service, zelfs op vrijdag na vijven.
Gelukkig ziet het ernaar uit dat er geen geld van mijn rekening is gehaald door iemand anders dan ikzelf. Wel even goed onthouden dat ik gisteren echt zelf uit eten en naar de film en vandaag naar de kapper ben geweest.