De ontzettend lieve man had gekookt. Heerlijke rijst met babi ketjap en Chinese kool met ui en rozijnen. Ook al had ik eigenlijk al genoeg, ik schepte nogmaals op. En daar zat hij opeens. De onverwachte gast. Zomaar. Je hoort wel eens iets over hem in verhalen, je kent de gebruiken om altijd een extra bord te dekken voor het geval dat. Wij hadden geen extra bord. Daarom was hij aangeschoven bij de ontzettend lieve man. Heel rustig zat hij daar. Hij zei niks. Hij deed niks. Wij wisten niet zo goed wat we moesten doen. Daar spreken ze niet over in de verhalen en gebruiken. Had hij honger? Was hij boos dat hij geen eigen bord had? Wilde hij een verhaal horen. Een lied? We durfden niet te hard meer te praten. Heel voorzichtig maakte ik een foto. Na een tijdje aten wij gewoon maar verder. Het zou jammer zijn om het eten koud te laten worden. Opeens was hij weg. Verdwenen. Net zo onverwacht als hij was gekomen.
Misschien komt hij wel weer. Dan krijgt hij een eigen bord en een stuk taart.
7 opmerkingen:
'Opeens was hij weg' niet in een hapje beland hoop ik?
ik vrees dat die ontzettend lieve man zich inderdaad aan de onverwachte gast tegoed heeft gedaan...
Sorry...
Wat IS dat??
@Impa: een mannetje. Zie je dat niet? Een mannetje van de chinese kool. Die was daar opeens.
Dát zijn nu de mannetjes die uit de kool komen! Ik WIST het wel: het was geen sprookje!
@Cat: precies!
*Smak* *kraak* *smak*
'Wat is dat vlees heerlijk krokant gebakken, hè schat?'
*grinnik*
Een reactie posten