Toen werd de pret bruut verstoord door een luid bonzen op de deur van de schuinbenedenbuurman. "Politie! Open doen of we halen de deur eruit!". Om één uur 's nachts. A-so-ciaal. Midden in het live concert van Elvis! En maar bonzen. Plotseling stopte de muziek. De politie scheen met zaklantaarns naar binnen. Niks. Geen spoor van Elvis of de schuinbenedenbuurman. Er blafte alleen een hond. Na een tijdje ben ik teleurgesteld gaan slapen. Vanmorgen keek ik over de balkonrand schuin naar beneden. De achterdeur stond open...
woensdag 26 augustus 2009
Waar is Elvis?
Bij mij in de straat. Echt. Althans, vanmorgen om half één. Bij de schuinbenedenbuurman. Echt waar. Het moet wel live geweest zijn, zo hard als het was. Gaaf man. Elvis lives! Eerst wist ik het niet zeker, want ik herkende de liedjes niet. Ik dacht nog, is het misschien Lee Towers, of René Froger? Maar toen hoorde ik tussen de liedjes het onmiskenbare "Thank you. Thank you." van the King. Lee of René zou gewoon "dankjewel" hebben gezegd. De hele straat was uitgelopen en stond buiten te luisteren.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
Nou ja! Die zakken van de politie moeten het ook altijd vergallen hè. Zo was ik laatst ook op een heel leuk strandfeestje...
Ladies and gentlemen...Elvis has left the building...
Een reactie posten