Dat ik het bewonderenswaardig vind dat het de logici bijna is gelukt om mij abstracte wiskunde zo uit te leggen dat ik het snap. Bijna. Over i en min-i. Dat is de uitkomst van iets met x kwadraat, maar dat heb ik niet onthouden. Van jongs af aan ontstaat er een soort oorverdovend gezoem in mijn hoofd zodra ik de klanken x en kwadraat in één zin hoor. Een soort natuurlijk mechanisme om mij te beschermen tegen onbegrijpelijke dingen.
Ik herinner mij nog als de dag van gisteren dat ik, bijna klaar voor de brugklas, het wiskundehuiswerk van mijn oudere zus inkeek. Wat ik daar zag heeft mij zo geschokt dat ik er nooit helemaal bovenop ben gekomen. Op de middelbare school moet je rekenen met letters! Ja maar. Dat kan toch helemaal niet?! Zijn ze nu helemaal gek geworden? Op de lagere school had ik nou juist geleerd dat Taal met letters is en Rekenen met cijfers. Nu werd in één keer deze fundamentele basis onder mij weggeslagen. Op dat moment wist ik dat het tussen mij en de wiskunde nooit meer goed zou komen.
Maar op i en min-i zat blijkbaar nog geen alarm en zo heb ik dus weer heerlijk kunnen luisteren over de handjes van ons brein die geen verschil kunnen voelen tussen i en min-i. En dat is een probleem. Dat u het even weet. Ik heb zelfs intelligente vragen gesteld over 1 en -1. Want daar voelen de handjes wel verschil tussen.
Ik heb uiteindelijk geconcludeerd dat als je over iets kunt praten zonder te definiëren waar je het over hebt, en als je vervolgens ontkent dat je het daar over hebt gehad, dat je dan een echte filosoof bent.
Dit stukje is dus nooit geschreven. Begrepen?
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
7 opmerkingen:
de laatste alinea is wel heel diep!
overigens een beetje meer respect voor de filosofen is wel op z'n plaats hier, zeker voor die uit het verleden. wat denk je van het essay van montaigne over de liefde?
zo actueel! cliffhanger what?
groeten van opa reh
HEB JIJ DAT OOK? Van dat oorverdovende gezoem?
En wat schreef je nou verder?
Staat daar een stukje dan?
Een stukje? Stukje? Ik hoor slechts snoeihard GEZOEM. Vanaf de plek waar geen stukje staat...tussen mij en die plek...en ook ergens daartussenin, geloof ik. Maar dat versta ik niet helemaal. Vanwege dat gezoem. Enzo.
@opa reh: Het schijnt dat Wittgenstein het eens heel lang over objecten heeft gehad zonder te definiëren wat hij onder een object verstond. Later heeft hij schijnbaar ontkend dat hij het ooit over objecten heeft gehad. Rare jongens, die Romeinen.
Het essay van Montaigne? Eh.... Namedropper!
@ de rest: zzzzzzzzzzzoem zzzzzoem
ja maar...!^_-( knutselen met letters is juist leuk! echt!
Een reactie posten