"Ja. Dus?", zult u misschien denken. "Wat is daar nu aan, biljarten?". Dat zal ik u vertellen.
Aan biljarten op zichzelf is niet zo veel (sorry Veer), maar de legendarische Biljartdag van De Mannen uit de familie van de Ontzettend Lieve Man moet wel iets prachtigs zijn. Ik heb er nog nooit één meegemaakt, want zo lang ken ik de OLM nog niet, maar ik heb er al veel verhalen over gehoord.
De Mannen van de familie bestaan uit zes broers (waar de vader van de OLM er één van is) en hun (schoon)zonen. Er zijn wel (schoon)dochters, maar die doen nooit mee. Ook de echtgenotes doen nooit mee. Of dat niet mag of dat ze het niet willen (of allebei) weet ik niet precies, maar inmiddels is het Niet De Bedoeling.
De Biljartdag begint met een gezonde wandeling van een kilometer of vijf vanuit het dorp waar (bijna) de hele familie woont. Onderweg wordt er bij een bevriende boerderij koffie gedronken en roggebrood met ham gegeten. En, voor wie wil, een Beerenburger. Maar dat is eigenlijk niet zo'n goed idee, zo vroeg al, heb ik mij laten vertellen. Soms lopen er vrouwen mee tot hier, maar die gaan nu weer naar huis. Daarna lopen De Mannen door naar het volgende dorp, waar gebiljart gaat worden in een kroeg. Gebiljart en geklaverjast. Bier gedronken. Kunstgebitten verloren. Geklaverjast en gebiljart. Er wordt iets met spek en bruine bonen gegeten. Na het eten komen dan eindelijk de vrouwen de mannen halen en misschien één kaartje meeleggen.
Aan het einde van de avond gaat men hondehokken, een biljartspel waar je een haas mee kunt winnen. Een echte haas!
Dat is toch geweldig? Dat is toch heerlijk ouderwets romantisch? Daar wil je toch bij zijn? Na het zoveelste prachtige verhaal riep ik: "Mag ik ook een keer mee?!". Waarop de OLM peinzend keek, twijfelde en uiteindelijk zei:"Tja, van mij mag het, maar er zijn nooit vrouwen bij. Dat is Niet De Bedoeling. Dus dat gaat helaas niet." Dat vond ik als rechtgeaarde feministe natuurlijk be-la-che-lijk en onemancipatoir en ook gewoon stom. Maar ja, wat doe je daar aan? Ik legde me er bij neer.
Totdat gisteren de vader van de OLM (één van De Mannen himself) spontaan aan mij vroeg:"Kom jij ook naar de Biljartdag?". Waarop ik stomverbaasd antwoordde: "Mag dat dan?" "Natuurlijk, ik zou niet weten waarom niet", zei hij. "Ja, als er iemand De Mannen aankan, dan is zij het", zei de zus van de OLM. Ik vroeg nog of de OLM dit niet stiekem had ingefluisterd, maar nee hoor, zei mijn schoonvader, het leek hem gewoon heel leuk als ik ook kwam. Ik begon langzaam te glimmen van trots. Blijkbaar had ik tijdens de familiedag inderdaad een goede indruk gemaakt tijdens het boerengolfen. Ik keek de OLM aan en begon te juichen. Ik mag mee naar de Biljartdag!!!!
En als er nu uiteindelijk geen hol aan is. Als ik niet blijk te kunnen biljarten. Als er nog steeds niemand met mij wil klaverjassen. Als het nu alleen maar een groep oude mannen met snorren is die de hele dag zeuren over hun vrouwen. Als ik die haas niet win. Dan ga ik volgend jaar gewoon niet weer. Maar ik moet en ik zal er een keer bij zijn.
5 opmerkingen:
Cool! De mannen van mijn familie hadden ook een jaarlijkse biljartdag. Maar die is samen met mijn opa gestorven. Het maakt niet uit of je niet kunt biljarten of geen haas wint, hier ga je gewoon van genieten. Met de mannen.
Ha! Vet stoer. Verbaast me niks hoor, want wie wil jou nou niet ergens bij hebben? Nu nog leren biljarten. Of kun je dat al?
U bent BINNEN! (Als het niet leuk is, dan kun je immer nog genieten van de eer ;-) )
@Impa: Ik kan meestal wel per ongeluk heel goed poolen. Dan zal dit ook wel goed komen.
@de rest: uiteraard zal hier tzt een verslag verschijnen. En hopelijk een foto van de haas.
Haha, mijn eigen verificatiewoord was "kypunsi". Klinkt als een Russische variant van kapoentje.
Een reactie posten