woensdag 8 december 2010

Maz is in de stemming

















Uren kan ik er naar kijken. Steeds loop ik er omheen, hang een bal toch weer ergens anders of een sneu schaapje weer recht. En die engelen moeten wel met hun gezicht naar voren. Ik loop er weer linksom omheen. Veertig lampjes zijn echt te weinig voor zo'n grote boom en ik zag daar onder nog een kale plek, dus vandaag in de lunchpauze op de dienstfiets naar de Hema.

Vroeger had ik nooit een kerstboom. Nou ja, echt vroeger-vroeger wel. Thuis. Bij mijn ouders thuis. Toen ik klein was. Maar bij mij thuis nooit. Geen plek. Ik hing wat plastic ballen en wat lampjes in een ficus en deed m'n best om er iets bij te voelen. Maar dat was em toch niet.

Deze ruikt echt naar kerstboom en de naalden vallen er al een beetje af. Dat is niet zonde. Dat hoort zo. Hij glinstert en hij glimt en steeds zie je weer iets anders. Het rendiertje waar de staart vanaf is gevallen (gisteren, maar over 15 jaar is dat een verhaal van weet je nog?), het hobbelpaard en de mooie rooie bal met witte krullen. Van die lekkere vieze kransjes waar je toch niet van af kunt blijven.

Elke vijf minuten juich ik dat we zo'n mooie boom hebben en de boom juicht met me mee. En de OLM lacht mij liefdevol uit. Met een piepstemmetje zegt hij gekscherend "Ik kan het heus wel over iets anders hebben, maar dat wil ik niet, ik wil alleen maar over mijn kerstboom praten." Ik geef hem een stomp want van hem kreeg ik permissie en van mij kreeg hij vrijstelling.

Het begin van een nieuwe kersttraditie bij ons thuis.

7 opmerkingen:

Noodles zei

wat is 'ie moooooi! juich juich!

Anoniem zei

Wat een mooie traditie!
En dan ook nog eters met kerst!
He-he

Impa zei

Moooooi! Daar zou ik het ook de hele dag over hebben. Wat een fijn stukje, het puilt uit van huiselijk geluk :-)
En je schrijft steeds beter! Ik moest lachen om de ballen in de ficus en je best doen om er iets bij te voelen.

pepperfly zei

Aaaah. Bij ons past nu (ook) geen kerstboom. Ook een beetje onhandig met twee loslopende konijnen. Dus nu vooral veel slingers en ballen op de boekenkast. Het is het niet helemaal. Maar toch. Het gaat om het voelen. End at lukt wel. Wonderwel.

Janny Nieboer zei

Hoi Marthe, Je bent dus weg uit Lombok / Transvaal en in Groningen. Mijn hart doet pijn. Jij wel. Ik zit nu in Krimpen a. d. IJssel voor mijn werk. Mag ik met Linked In me aan je verbinden. Mag ooki via deze blog. Leuk, ik ga je volgen.
Janny Nieboer, mede administratief medewerker UU 2002 - 2004 en mede buurtbewoner. Je zus zat toch bij de Bedrijvengids Lombok? thubalo@xs4all.nl is mijn mail

Maz zei

@Noodles, he-he en Impa: Thanks!
@Pepperfly: kerstboom met worteltjes erin? Kroppen sla ipv ballen? Weer eens wat anders.
@Janny: dat is lang geleden! Welkom op mijn blog. Ik heb je gelinked hoor!

Anoniem zei

Laatste reactie hoor ;) Je schrijft zo gezellig & herkenbaar dat ik niet wil stoppen met lezen. Inspirerend ook. "Woorden zijn toch wel leuk bij beelden", zeg ik tegen mezelf.