Opa leest Kleinzoon van zes voor over de eekhoorn en de mier.
Er komen moeilijke woorden in voor zoals opgelucht, tevreden, droevig en verdrietig.
Opa vraagt:"Weet je wat dat is, opgelucht?"
Kleinzoon kan het wel voordoen.
Hij slaakt een diepe zucht en laat zijn schouders zakken.
"En het verschil tussen droevig en verdrietig dan?", vraagt Opa.
Kleinzoon zegt: "Verdrietig is droevig zijn met huilen."
En hij trekt een droevig gezicht. Zonder tranen.
Dan de moeilijkste. Tevreden.
"Je bent tevreden als alles goed is en je helemaal jezelf kunt zijn." zegt Kleinzoon.
Zo.
Op je zesde al weten wat tevreden is.
Wat heerlijk.
Dan hoeft je het daarna alleen nog maar te zijn.
9 opmerkingen:
wat nou, "wijsheid komt met de jaren"...?
Allemachtig, zeg, wat indrukwekkend. Echt ontroerend om te lezen.
Kinderen.. soms zijn het net kleine filosofen... maar het grootste deel van de tijd blijven het voor mij toch "gewoon" kinderen.
Woooo!
Wat een lekker joch!
Dat is dan wel lekker mijn broertje!
opa reh,
ja zo was het. mooi dat dit behalve in mijn geheugen nu ook digitaal gegrift is.
opmerkelijk en fijn dat die verhalen zo nadrukkelijk voor kleinkinderen en hun opa's zijn geschreven. opa reh leest zelf ook met enige regelmaat zo'n verhaaltje voor zichzelf om daar dan over na te denken.
de reactie van Meg is ook mooi trouwens!
Dat zo'n jochie van zes al weet dat er zoiets is als jezelf zijn. Of beter: dat ie dus ook al weet dat er zoiets is als níet jezelf zijn.
Dat baart me dan een beetje zorgen.
Maar ik ben dan ook een geboren zwartkijker.
kan ik in therapie bij die jongen? (oh, heb zelf natuurlijk ook van die heerlijke no nonsense types rondlopen haha) (waar voorlopig alleen maar "kaka" en "pffffffft" uitkomt ipv zwaar indrukwekkende filosofische uitingen)
Geschreven met dezelfde heerlijkheid als TT zelf!
Een reactie posten